Drodzy Przyjaciele Opactwa,

Ponad trzy tygodnie temu informowaliśmy, że o. Wojciech Wójtowicz OSB z naszego opactwa pojechał jako wolontariusz do pracy w Domu Pomocy Społecznej „Caritas” w Częstochowie, aby służyć osobom, które przebywały tam na kwarantannie. Szczęśliwie jego misja wolontariusza dobiegła końca i po poddaniu się testom na obecność koronawirusa, które dały wynik negatywny, wrócił już do klasztoru. Ale nie oznacza to, że bracia benedyktyni z Tyńca zakończyli na tym swą gotowość do pracy jako wolontariusze. W najbliższy poniedziałek do DPS w Legnickim Polu, gdzie kilka dni temu odnotowano 11 przypadków zarażenia koronawirusem wśród personelu, wyjedzie jako wolontariusz br. Karol Cetwiński OSB. W tamtejszym DPS-ie pracuje blisko 270 osób personelu, a większość spośród 400 pensjonariuszy stanowią osoby z różnymi rodzajami i stopniem niepełnosprawności umysłowych. DPS w Legnickim Polu to jeden z największym domów pomocy w Europie.

Ciekawostką jest fakt, że ośrodek ten mieści się przy ulicy… Benedyktyńskiej. Co więcej, DPS znajduje się w budynkach dawnego klasztoru benedyktynów. Według podań wdowa po Henryku Pobożnym, księżna Anna (według innych źródeł fundatorką była matka księcia Henryka, księżna Jadwiga - późniejsza święta) po bitwie pod Legnicą, najprawdopodobniej w 1442 roku ufundowała kościół pod wezwaniem św. Jadwigi wraz z budynkami klasztornymi i podarowała je benedyktynom z czeskich Opatowic.

Po przejściu w roku 1523 okolicznych mieszkańców na protestantyzm, klasztor został zlikwidowany w roku 1535. Jego dobra sprzedano, a patronat nad kościołem pełnili kolejni właściciele Legnickiego Pola. Majątek w Legnickim Polu na początku XVIII wieku popadł w poważne długi, co wykorzystał o. Othmar Zinke, opat klasztoru benedyktynów w Braumowie i uzyskał w roku 1703 od cesarza Leopolda I nakaz sprzedaży zadłużonych włości. W taki sposób klasztor powrócił po 180 latach do benedyktynów, którzy przejęli wraz z nim również kościół. Nie cieszyli się nim jednak długo, bowiem już pięć lat później, w roku 1708 na mocy konwencji w Altranstädt ewangelicy odzyskali stary kościół. Jednocześnie benedyktyni przystąpili do gromadzenia środków na budowę nowego kościoła i klasztoru, które miały zdominować ewangelicką świątynię i w zamierzeniu stać się pomnikiem chwały obrońców wiary z roku 1241, poległych w bitwie pod Legnicą. Budowę rozpoczęto w roku 1719, cztery lata później benedyktyni uzyskali zgodę na erygowanie samodzielnej parafii. W tym samym roku 1723, opat Zinke położył kamień węgielny pod budowę klasztoru, a pięć lat później - pod założenie kościoła. Stan surowy świątyni ukończono w 1729 roku, a poświęcona została 7 października 1731 roku, choć prace wykończeniowy trwały jeszcze do 1733. Budynki klasztorne wykończono w 1738 r. Niestety, już w roku 1810 nastąpiła kasata i cały majątek decyzją króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III trafił w ręce feldmarszałka Gebharda Leberechta von Blüchera, dowódcy armii pruskiej w bitwie pod Waterloo. W roku 1836 budynki klasztorne przeznaczono na siedzibę korpusu kadetów, co wiązało się z ich przebudową.

Od 1966 r. ma tu swoją siedzibę Państwowy Dom Pomocy Społecznej, do którego uda się w poniedziałek brat Karol Cetwiński OSB, benedyktyn z Tyńca.

Pamiętajmy o nim w naszych modlitwach.

Tynieckie Rekolekcje #zostanwdomu

Celem Fundacji jest ratowanie dziedzictwa kulturowego opactwa Benedyktynów w Tyńcu oraz propagowanie duchowości benedyktyńskiej, a także promowanie kultury, tradycji, historii i edukacji związanej z dziedzictwem opactwa Benedyktynów w Tyńcu

Nazwa fundacji nawiązuje do słów Jana Pawła II, który w liście z okazji 950-lecia opactwa tynieckiego przypomniał o roli św. Benedykta, który „stanął, by chronić dobro”. Taką też rolę odgrywały klasztory benedyktyńskie przez kolejne wieki. Chcemy, żeby słowa nadal były aktualne.

W ramach Fundacji Chronić Dobro prowadzona jest działalność:
– muzealna: opieka nad ekspozycją stałą Muzeum Opactwa i organizowanie wystaw czasowych
– edukacyjna: prowadzenie szerokiego spektrum warsztatów dla dzieci i dorosłych. Zajęcia dla dzieci mają przede wszystkim charakter lekcji muzealnych przybliżających historię najstarszego klasztoru w Polsce i znaczenie benedyktynów w kulturze europejskiej. Dla dorosłych prowadzone są rekolekcje i warsztaty mające przede wszystkim charakter duchowy i rozwojowy, a także związane są z nabywaniem nowych umiejętności.
– kulturalna: kościół opactwa w Tyńcu, jak i sale Wielkiej Ruiny stanowią świetne zaplecze dla organizacji koncertów, spotkań, spektakli.
– wsparcie prac konserwatorskich
– projektowa: w celu przybliżenia dziedzictwa benedyktyńskiego przygotowywane są projekty skierowanie dla różnych grup odbiorców: dzieci, młodzieży, seniorów, rodzin oraz projektu popularyzujące turystyczne klasztor.

Jeśli bliska Ci jest ochrona dziedzictwa kulturowego bądź wartości benedyktyńskie przekaż 1% podatku naszej fundacji, a środki z 1% zostaną przeznaczone w roku 2020 na:
– wsparcie prac konserwatorskich przy najstarszym, istniejącym klasztorze – w tym roku będzie to zakończenie prac przy wyposażeniu kościoła
– rozwój regularnego wolontariatu na rzecz dziedzictwa w opactwie tynieckim
– pulę bezpłatnych warsztatów dla grup dzieci i młodzieży, przede wszystkich do osób z utrudnionym dostępem do kultury – osoby niepełnosprawne, dzieci ze świetlic środowiskowych i domów dziecka.

Termin złożenia deklaracji do 1 czerwca 2020 r.

Twój 1% robi różnicę, dziękujemy za każde wsparcie. 

Więcej informacji: www.kultura.benedyktyni.com